V. Ik heb altijd vlinders in de aanloop naar de controle van mijn zoon, en vraag me af of andere ouders zich net zo zenuwachtig voelen?

A. Nou, onze drie maanden zijn voorbij en we moeten terug naar de diabeteskliniek. Het kan heel zenuwslopend zijn om erachter te komen wat de HbA1c-resultaten van uw kinderen zijn en hoe goed hun suikerwaarden onder controle zijn. Ik heb altijd het gevoel dat ik op het punt sta beoordeeld te worden op hoe goed ik als ouder ben geweest. Ik sloeg mezelf in elkaar, vond dat ik meer had moeten doen, liet de kinderen meer testen, registreerde meer resultaten, keek beter naar wat ze aten en onderzocht nauwkeuriger hoe ze hun pompen programmeerden. Meer, meer, meer, meer!

Het is een enorme mentale uitdaging om voor een kind met diabetes te zorgen, zonder de extra uitdaging van schuldgevoelens. Schuldgevoel is, denk ik, iets dat gewoon bij het terrein hoort – hoe betrokken of goed georganiseerd je ook bent. Als ouders die de verantwoordelijkheid hebben om onze kinderen te begeleiden en te ondersteunen zodat ze het beste uit zichzelf kunnen halen op het gebied van diabetes, zijn er momenten waarop we te streng voor onszelf zijn. In plaats van het gevoel te hebben dat we gefaald hebben omdat de BGL's van ons kind niet goed zijn of omdat we tekenen van een naderende hypo missen, moeten we onszelf herinneren aan onze dagelijkse successen. Zoek dus een goede vriend of familielid die echt weet wat er nodig is om voor uw kind te zorgen, vraag hem of u het goed doet en u kunt er vrij zeker van zijn dat zijn eerlijke antwoord zal zijn: 'Zeker!'

Als we hard voor onszelf zijn, moeten we een stap terug doen en onszelf afvragen of het de kinderen zijn met de aandoening... of wij. Diabetes is onvoorspelbaar, en dat geldt ook voor het leven. We leven niet in een perfecte wereld en er zullen momenten zijn waarop we een gebogen bal krijgen die we gewoon niet hadden kunnen voorzien – wanneer uw kind een hypo krijgt op schoolkamp, het overdrijft op het sportveld of een overdosis neemt op chocoladetaart op een feestje.

Dit kan begrijpelijkerwijs uw stressniveau verhogen, maar uw reactie kan uw kind ook angstig maken, waardoor de bloedsuikerspiegel nog meer wordt verstoord. Als ouders moeten we uit ons hoofd komen en ons geen zorgen meer maken over de negatieve kanten, de hand accepteren die ons is toebedeeld en verder gaan. Kinderen leren veel door naar ons gedrag te kijken, dus als je een positieve kijk hebt, weten ze niet anders.

Voel u niet beoordeeld op basis van de HbA1c van uw kind – artsen en opvoeders weten hoe moeilijk het kan zijn om diabetes onder controle te houden en zijn er om u te helpen. Als er ruimte is voor verbetering, kijk dan naar de toekomst en kies één ding dat je in de komende drie maanden kunt veranderen. Onlangs kwam mijn 20-jarige Sam thuis uit de kliniek met het nieuws dat hij zijn HbA1c met 0,2 procent kon verlagen met slechts één test per dag.

Het belangrijkste in mijn leven is het hebben van gelukkige, positieve kinderen – ook al kost het wat omkoping om ze op het goede spoor te houden. Maar hoewel ik de mijne een geldelijke beloning heb beloofd als ze hun HbA1c in de zessen kunnen halen, heb ik helaas nog niet hoeven betalen!