Vraag. Bij mijn zesjarige werd vorig jaar de diagnose type 1 gesteld. Ik test zijn BGL rond 20.00 uur voordat hij gaat slapen. Moet ik opnieuw testen voordat ik naar bed ga – rond 23.00 uur – of zelfs later?

A. Toen bij ons eerste kind, Charlie, de diagnose werd gesteld, testten we vanaf de eerste dag altijd zijn BGL voordat we naar bed gingen rond 21.30 uur en daarna om 01.00 uur. De reden hiervoor is dat we zijn bloedspiegels goed onder controle wilden houden, maar ook ernstige nachtelijke hypo's wilden vermijden.

Een paar maanden later vertelde onze specialist en diabetesvoorlichter ons dat de test om 1 uur 's ochtends niet langer nodig was. Maar ik dacht dat de reden dat ze dit suggereerden was om te voorkomen dat de vader van het kind en ik zo overbelast raakten dat we naar het andere eind van de schaal zouden gaan en heel weinig tests per dag zouden doen. En nadat we verhalen hadden gehoord over kinderen en volwassenen die 's nachts in een diabetische coma raakten, besloten we door te gaan met waar we aan begonnen waren. Op deze manier kunnen we onze kinderen de best mogelijke kans geven, niet alleen om coma's te vermijden, maar ook om hun BGL's hoog genoeg te houden om hun risico op gezondheidscomplicaties op latere leeftijd te verminderen. Naast het detecteren van hypo's zijn nachttesten ook waardevol voor het identificeren van hoge waarden. Dit is van cruciaal belang als je bedenkt hoe lang een kind slaapt: het bedraagt ongeveer een derde van zijn leven. Als hun niveaus ongeveer acht uur buiten het normale bereik liggen, kan dit een enorme impact hebben op hun HbA1c-waarden (hemoglobine A1c).

De hoge BGL's zijn gemakkelijk te behandelen nu onze kinderen insulinepompen gebruiken, maar voorheen gaven we ze indien nodig een extra injectie om hun niveaus te normaliseren en ervoor te zorgen dat ze 's ochtends niet wakker werden met ketonen. Door deze actie te ondernemen, konden we elke kans op diabetische ketoacidose voorkomen – een levensbedreigende aandoening die het gevolg is van abnormaal hoge BGL's.

Nu bij vier van onze vijf kinderen de diagnose is gesteld, is nachtelijk testen een hele opgave geworden. De manier waarop de vader en ik van de kinderen met de enorme omvang van deze constante routine omgaan, is door het om beurten te doen, zodat je een hele week wel of geen dienst hebt, normaal gesproken van vrijdagavond tot vrijdagavond. Wie van ons ook dienst heeft, voert zowel de tests om 21.30 uur als die van 01.00 uur uit, zodat de ander een volledige week pauze heeft. We houden ons nu al negen jaar aan deze kleine routine. Sommige weken zijn moeilijker dan andere, maar als ouders zullen we er alles aan doen om onze kinderen zo gezond mogelijk te houden.

De nachtwacht is nooit saai. U kunt er zeker van zijn dat minstens één of twee keer per week een van hen een hypo of een hoog niveau heeft dat moet worden behandeld. Maar we zijn er volledig toegewijd aan om op deze manier voor onze kinderen te zorgen, zolang ze ons nodig hebben. Onze terugverdientijd is dat we weten dat hoe lager we hun HbA1c-waarden kunnen houden, hoe gezonder ze zullen worden en hoe minder complicaties ze op de lange termijn riskeren.