Slechte HbA1c-resultaten? Uitzoeken waarom is de sleutel

Slechte HbA1c-resultaten? Uitzoeken waarom is de sleutel

Mijn tienerzoon had voor de derde keer op rij een slecht HbA1c-resultaat. Zijn dokter wil hem van zijn insulinepomp halen, maar ik weet het niet zeker. Wat is jouw mening?

Ik hoorde onlangs van een andere ouder met hetzelfde probleem. Haar tienerzoon gaat elke drie maanden naar de kliniek en werd tijdens de laatste paar afspraken gewaarschuwd dat als er geen verbetering zou optreden met zijn HbA1c, ze hem aan de naalden zouden zetten totdat zijn waarden daalden. Tijdens het consult bekeek de specialist de geschiedenis van zijn insulinepomp en de moeder ontdekte tot haar schrik dat haar zoon had gelogen toen hij zei dat hij 60 gram koolhydraten had ingevoerd voor de lunch die hij het weekend ervoor had gegeten. Dat had hij duidelijk niet gedaan. Toen ze hem vroeg waarom hij erover had gelogen, zei hij: 'Ik had geen zin om mijn pomp eruit te trekken en op de knoppen te drukken' (wat vijf seconden duurt). Dat zegt voor mij dat hij niet met zijn diabetes om kan gaan. Burn-out door diabetes komt zeer vaak voor, vooral bij tieners. Als hij mijn zoon was, zou ik, ook al zou ik gefrustreerd zijn, proberen andere manieren te vinden om hem te ondersteunen voordat ik zijn pomp weghaal. Ouders zijn belangrijke spelers in het diabeteszorgteam van hun kind, en tieners zijn er niet klaar voor om alle verantwoordelijkheid voor het omgaan met hun diabetes op zich te nemen. Alle kinderen hebben ondersteuning nodig, of ze nu 10 of 22 jaar oud zijn. Overweeg bijvoorbeeld om hem naar een psycholoog te laten gaan om erachter te komen waarom hij de pomp niet goed gebruikt. Of houd hem een week of twee in de gaten en druk op de knoppen, terwijl hij een 'pauze' neemt om een deel van de last op te tillen.

Na vijf jaar aan een insulinepomp te hebben gezeten, is het een moedige beslissing om hem terug te brengen naar vier tot vijf injecties per dag. Als hij de pompknoppen niet indrukt, waarom denkt zijn zorgteam dan dat hij het juiste zal doen met naalden? Naalden zorgen voor een enorme extra werklast voor gezinnen, terwijl pompen dit werk automatisch doen, waardoor ze over het algemeen een betere controle bieden. Wanneer kinderen weer naalden gaan gebruiken, hebben ouders de neiging tussenbeide te komen en veel meer hulp te bieden bij het berekenen van de benodigde insulinedoses. Als ouders dezelfde hoeveelheid tijd en energie besteden aan het ondersteunen van het kind terwijl hij aan de insulinepomp zit, zou zijn HbA1c net zo waarschijnlijk verbeteren.

De echte vraag is: als de HbA1c van deze jongen bij de volgende afspraak daalt, komt dat dan door de naalden of door de extra ondersteuning? Ik ben nogal een harde ouder. Als de kinderen hun diabetes niet goed beheersen, zullen er complicaties optreden, dus ik heb consequenties getroffen. Als ze hun insulinepomp niet gaan testen en op de knoppen drukken, kunnen ze niet de dingen doen waar ze van houden, zoals naar het huis van een vriend gaan.

Ik ben van mening dat het van de pomp halen van een kind een stap achteruit zou kunnen zijn, en niet een stap vooruit, in een optimaal diabetesmanagement.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *



nl_NLNL